Eric Carree draagt het stokje over aan Elles in 't Veld (alleen nu nog even niet).
De feestelijke bestuurswissel stond gepland voor 7 mei. Eric Carree, scheidend voorzitter, maakte zich al op voor een bijeenkomst met de gebruikelijke bossen bloemen, lovende woorden en een paar verrassende adders onder het gras. Elles in ’t Veld, zijn opvolger, liep sinds een jaar met hem mee en was er klaar voor om de voorzittershamer ter hand te nemen. En toen ineens dook het Coronavirus op, met in zijn kielzog economische gevolgen die herinneringen opriepen aan de crisis van 2008. Geen tijd meer voor handen schudden of driedubbele felicitatiezoenen; de mouwen werden opgestroopt en de schouders eronder gezet. Een interview met een voorzittersduo in een verlengde overdracht.
Het ene moment sta je al met één been buiten, en vervolgens beland je weer in het oog van de storm. Hoe ervaar je dat, Eric?
Eric: “Dat vergde wel even een omschakeling, maar die was snel gemaakt. Nood breekt wet. De overdracht verliep tot dusver heel organisch, omdat Elles en ik daarin echt samen optrokken. In het afgelopen jaar hebben we de verenigingsstructuur meer ingericht naar de diverse doelgroepen binnen ons ledenbestand. Er kwamen nieuwe bestuursleden bij, die natuurlijk ook andere perspectieven en ideeën met zich meebrachten. Na zo’n jaar groei je automatisch naar het moment toe waarop je denkt: nu mag het ook wel gaan gebeuren. Het is niet dat ik er klaar mee was, maar ik vond het wel goed om te stoppen en het stokje over te dragen aan Elles. En toen kwam Corona. En één ding staat vast: ik wil niet natuurlijk niet afsluiten met een crisis.”
“Dan moet je misschien nog heel lang aanblijven”, zegt Elles met een knipoog. “Eigenlijk zou ik het stokje aan je moeten teruggeven, want dit had je me niet beloofd toen je me destijds voor deze functie polste! De weg lag er keurig geplaveid bij, en ineens kwamen er zulke beren op onze weg. Dan doe je wat je als ondernemer hebt geleerd: je neemt je verantwoordelijkheid. Ik ben wel heel blij dat we als bestuur al een team vormden voordat de crisis toesloeg. Die samenwerking geeft veel energie. Mede daardoor hebben we heel snel kunnen reageren toen het nodig was.”
Wanneer kregen jullie door dat deze crisis zulke serieuze vormen aannam?
Eric: “Dat was nog voor de intelligente lockdown van Mark Rutte. We zagen dat er vanuit de retail en de horeca al zorgen werden geuit naar de gemeente, dus toen namen we het initiatief om tot een gecoördineerde actie te komen. We wilden voorkomen dat iedere beroepsgroep en iedere partij voor eigen parochie ging preken. Vanuit die gedachte hebben we razendsnel overlegd met Joost Berkhout van de EDBA, de burgemeester, de wethouders, de gemeentesecretaris en de andere betrokken ondernemersnetwerken. Er was eigenlijk meteen consensus om hierin samen op te trekken onder de vlag van de EDBA, omdat daarin al de gemeente, de Greenport, het onderwijs en de PRET zijn vertegenwoordigd.”
Elles: “Op vrijdag werd het idee van het Corona Informatiepunt geboren, op zaterdag zaten we bij iFlow om dat verder uit te werken, op maandag kwam het Corona-crisisteam voor het eerst bij elkaar, en dinsdag ging de eerste nieuwsbrief eruit. Juist nu is de verbinding belangrijk, maar dan heb je wel een gezamenlijk platform nodig van waaruit je kunt spreken en handelen. Dit was het momentum voor de EDBA om dat podium te pakken. Die centrale positie heeft de kracht van ons netwerk duidelijk zichtbaar gemaakt.”
Waaruit blijkt die kracht? Wat hebben VOA-leden aan het Corona Informatiepunt gehad?
Elles: “Niet alleen leden hè, het Informatiepunt is bedoeld voor heel ondernemend Alphen. In de eerste weken werden we echt bedolven onder de reacties en de vragen. Dan gaat het er voornamelijk om dat je een luisterend oor biedt. Tegelijkertijd hebben we meteen actie ondernomen waar dat nodig was, bijvoorbeeld voor het uitstel van de gemeentelijke belastingen of het verruimen van regelingen. Als VOA kunnen we niet alles oplossen, maar we kunnen wel mensen de juiste kant uit sturen en zorgen dat het ondernemersbelang serieus wordt genomen.”
Eric: “Doordat we zo snel konden schakelen, waren we de eerste in de regio die de informatievoorziening op orde had. Ons initiatief heeft dan ook veel navolging gekregen en met diverse ondernemers- en brancheverenigingen hebben we onze kennis en ervaring gedeeld. Maar ook vice versa, hoor, voor de opzet van de enquête hebben we ons bijvoorbeeld laten inspireren door onze collega’s in Gouda. Dat onderzoek was belangrijk, want er wordt van alles geroepen en beweerd in deze tijd, maar wij wilden de feiten boven tafel krijgen. De uitkomsten lijken nu het landelijke beeld te bevestigen: met name de zzp’ers, de horeca en de retail worden hard geraakt, en een groot percentage daarvan denkt al op korte termijn in de problemen te komen, ondanks de beschikbare regelingen. Er wordt nu vooral ingezet op een verzachting van dat leed, maar ik denk dat we snel naar stimuleringsmaatregelen toe moeten. Durf anders en anticyclisch te denken, daar draait het om.”
Durven jullie al iets te zeggen over hoe we de draad weer kunnen oppakken?
Elles: “Ja en nee. De uiteindelijke impact is nog voor niemand duidelijk, maar ik geloof echt dat deze periode ook kansen biedt voor de VOA om haar verbindende kracht te tonen. We kunnen leden en inwoners bijvoorbeeld stimuleren om vaker lokaal te winkelen, ook ondernemers onderling, want nieuwe markten kunnen net zo goed om de hoek liggen als aan het andere eind van de wereld. Misschien kunnen we zelfs de Alfa’s nieuw leven inblazen als betaalmiddel om de lokale economie te stimuleren. Kijk waar je elkaar kunt ondersteunen in een soort win-winsituaties, onderzoek bijvoorbeeld de mogelijkheden om elkaars werknemers te lenen. En leer van wat nu ineens allemaal wél mogelijk blijkt op het gebied van thuiswerken en online samenwerken.”
Eric: “Ik merk het ook in ons eigen bedrijf: nu thuiswerken moet, blijkt het in veel gevallen een efficiënt en duurzaam alternatief, dus laten we vooral kijken hoe we van die ervaring de vruchten kunnen plukken. Tegelijkertijd wordt pijnlijk duidelijk hoe we het sociale contact missen. Zo’n VOA-borrel, waarbij ik me graag laat inspireren door gesprekken met ondernemers die het anders doen dan ik. De vele bedrijfsbezoeken, waarin we meer dan eens kennismaakten met pareltjes van ondernemingen, die tot dan toe onzichtbaar voor mij waren. Ondernemen is vooral elkaar ontmoeten, en ik hoop toch dat we die draad weer snel kunnen oppakken.”
Goed, even terug naar de normale wereld dan. Jullie hebben de bestuursoverdracht nu verplaatst naar september. Kunnen we daarna een radicaal andere koers verwachten?
Elles: “Ik denk dat je uit dit gesprek al kunt afleiden dat dat niet zo zal zijn. Ik vind de VOA een bijzondere club, en als geboren en getogen Alphenaar ben ik gewoon blij dat ik dit mág doen. Wat ik heel sterk vind van onze ondernemersvereniging, is de mate waarin we ons georganiseerd hebben in onze gemeente. Je moet bedenken dat Alphen aan den Rijn een groeigemeente is met meer dan 100.000 inwoners, waaronder relatief veel import. Ondanks die heterogene samenstelling is het ons gelukt om een sterke vereniging en een hecht netwerk op te bouwen, zaken die je doorgaans associeert met dorpen en het platteland. Ik ben trots op die verbinding en op wat zij teweeg kan brengen, zoals je nu ook ziet.
Kijk, ik heb een krant uit 1974 meegenomen, waarin oud-voorzitter Aad Groenendijk betreurt dat de Vereniging van Industriëlen te weinig betrokken leden telt om een blok te vormen naar de gemeente. Samen met onze leden vormen wij dat blok intussen wel, en dat hebben we gebruikt – niet misbruikt - om de samenwerking met de gemeente te versterken. Het botst soms, en dat mag en moet ook, maar we kijken veel meer naar het gedeelde belang.”
Eric: “Toen ik aantrad, hoorde ik ambtenaren wel eens klagen over de macht van de VOA, en dan vroeg ik steevast of ze dat niet verwarden met onze betrokkenheid. Nu speelt die machtspositie veel minder, mede omdat alle stakeholders zich hebben verbonden aan de EDBA. We hebben jarenlang gevochten tegen het vooroordeel dat ondernemers louter en alleen gedreven worden door hun eigen portemonnee, terwijl nu ook voor anderen zichtbaar wordt dat een groot aantal, veelal kleinere ondernemers keihard werkt, maar amper iets overhoudt. Als VOA maken we ons sterk voor het algemene belang, en daarmee ook voor de belangen van al onze leden. De huidige constructieve houding van alle partners verdient wat mij betreft een groot compliment. Daarmee kunnen we in de komende jaren echt het verschil maken, door dingen gewoon te doen en door te pakken.”
En wat wordt dan jouw persoonlijke ambitie, Elles?
Elles: “Ik zou heel graag de vereniging willen worden waarbij nóg meer leden zich thuis voelen en ervaren wat onze toegevoegde waarde is, juist omdat we zo opkomen voor het algemene belang. Toch wordt dat nog niet door iedereen herkend, dus dat is een opdracht die aandacht blijft vergen. Wat dat betreft is het een voordeel dat ik nog midden in het ondernemerschap sta. Wat onze leden ervaren, maak ik zelf ook mee. Neem deze crisis: waar onze cadeauwinkel Marlie Felice het online nog redelijk goed doet, heeft Tuijn Optiek te maken met een omzetdaling van wel 70%. Ik ben zelf dus onderdeel van de uitdaging, en sta met mijn poten in dezelfde klei.”
Eric: “Ik heb die combinatie ook altijd ervaren als een kruisbestuiving. Als ondernemer ben je vaak geneigd om mee te gaan in de waan van de dag van het bedrijf, maar als voorzitter kijk je met een helicopterview naar bredere ontwikkelingen in de economie en de samenleving. Die wisselwerking relativeert, en dat maakt het ontzettend boeiend.”
Elles: “Na mijn vorige bestuursperiode bij de VOA heb ik gezegd dat áls ik nog eens zou terugkeren, dat ik dat als voorzitter zou doen. Ik heb wel even getwijfeld of de kans zich niet te vroeg voordeed, in combinatie met werk en privé. Aan de andere kant: als ik nog langer wacht, mis ik qua leeftijd de aansluiting met veel van onze leden. De voornaamste uitdaging is nu hoe we deze crisis te boven komen. Als we dan toch langzamerhand bewegen naar het Nieuwe Normaal, laten we dan kijken of we er als Alphen aan den Rijn bovengemiddeld uit kunnen komen. Gezien ons netwerk van VOA, EDBA en gemeente hebben wij de infrastructuur om dat mogelijk te maken. Dus hoe kunnen we elkaar het beste helpen: dat lijkt me een mooi uitgangspunt voor de komende tijd.”
U moet inloggen om te reageren
